De Tour de France is misschien wel het zwaarste sportevenement ter wereld. Bewegingswetenschappers hebben de TRIMP (TRaining IMPulse, ofwel trainingsomvang x intensiteit; een waarde vergelijkbaar met Strava’s suffer score) berekend op een gigantische waarde van 7112. Ter vergelijking: de TRIMP score voor het lopen van een marathon in ongeveer 300. Tijdens de Tour worden renners extreem katabool (ze breken hun lichaam af), waarbij ze hun spierweefsel sneller 'opeten' dan ze kunnen aanmaken. Ze worden ook pseudo anemisch (bloedarmoede) door de afbraak van rode bloedcellen en hun immuunsysteem vermindert door de schade van vrije radicalen.

Dus tja, niemand zal zeggen dat de Tour zelf nou gezond voor je is. Maar hoe zit dat met al die weken van voorbereiding, waarin ze niet de grens opzoeken van hun fysieke kunnen of daar wellicht voorbij gaan? Dan lijken er voor de profrenners wel degelijk wat beloningen klaar te liggen… Hoewel er altijd risico’s blijven. Hieronder lees je hoe profrenners zich verhouden tot normale mensen die tijdens die drie weken in juli meer met hun kantoorstoelen rollen dan met hun fietswielen.

Fitheid

Een vanzelfsprekendheid. Tourrenners zijn fit. Aan de hand van de gouden meetmethode van cardiovasculaire fitheid, VO2max, ofwel hoeveel zuurstof je lichaam kan verwerken per minuut, is te zien dat ze ongeveer twee keer zo fit zijn als de gemiddelde niet-Tourrenner van vergelijkbare leeftijd die een redelijke tot goede conditie heeft. Die typische ‘normale’ persoon heeft een VO2max van ongeveer 40 tot 45 ml/kg/min. Onderzoek heeft aangetoond dat Tourrenners minstens een VO2max van 80 ml/kg/min nodig hebben om serieus om de prijzen mee te doen.

Een andere belangrijke waarde is FTP en Wattage per kilogram lichaamsgewicht. Als je daarnaar kijkt komen Tour-renners uit rond waarden van 6 watt per kilogram lichaamsgewicht. Maar veel meer en uitgebreider daarover lees je in dit artikel.

Lichaamssamenstelling

Ook hier geen verrassing, Tourrenners (hoewel sommigen nogal weinig spieren in hun bovenlichaam hebben) hebben een gezondere lichaamssamenstelling dan de gemiddelde persoon. Klimmers zijn – uiteraard - over het algemeen graatmager met een gemiddelde lengte van 173 tot 178 cm en een gemiddeld gewicht van 60 tot 66 kg (BMI van 19 à 20). Tijdrijders zijn, ondanks dat ze nog altijd heel slank zijn, groter en zwaarder met een gemiddelde lengte van 178 tot 183 cm en een gewicht van 70 tot 75 kg (BMI 22). De podiumkandidaten voor het geel zijn lichter, maar zitten qua bouw dichterbij tijdrijders. Ter vergelijking: de gemiddelde Nederlandse man is 181 cm lang en weegt 84 kg en de gemiddelde Nederlandse vrouw 168 cm en 70 kg.

Sterfte

Ondanks de angst dat te veel uitputtende inspanningen (zoals berg, na berg, na berg…) de levensverwachting verlaagt, toont onderzoek aan dat Tourrenners ouder worden dan gewone stervelingen. Een studie die de sterftecijfers van 830 Tourrenners uit Frankrijk, Italië en België vergeleek met die van de reguliere populatie, toonde aan dat de fietsers gemiddeld 17% langer leefden (gemiddelde leeftijd 81,5 jaar tegenover 73,5 jaar).

Gezondheid van het skelet

Dit is de uitzondering op de overige kenmerken. Wedstrijdrenners lopen een risico op een lagere botdichtheid, als dat het enige is wat ze doen, omdat fietsen een sport is waarbij je niet zelf je eigen gewicht hoeft te tillen. Onderzoekers van de Universiteit van Oklahoma scanden de skeletten van 32 mannelijke wedstrijdfietsers in de leeftijd tussen 18 en 45 jaar en zagen dat bijna alle mannen een lagere botdichtheid hadden dan niet-fietsende mannen van die leeftijd. Sommigen hadden zelfs last van osteopenie, een voorloper van osteoporose. Het tij lijkt echter te keren, omdat de jongere generatie profrenners meer aandacht schenkt aan een dagelijkse vorm van (botversterkende) krachttraining en nieuw onderzoek toont aan dat gewone 19-jarigen tegenwoordig net zo veel zitten als 60-jarigen.

Gezondheid van het hart

Deze is een beetje tricky. Duurtraining zorgt voor een groter hart, waardoor het meer bloed door je lijf naar de werkende spieren toe kan pompen. Dat is positief voor een verbetering van je VO2max. Maar er zijn vragen of dit er ook toe bijdraagt dat duuratleten een grotere kans op hartritmestoornissen genaamd atriale fibrillatie hebben, wat zorgt voor een onregelmatige, vaak versnelde hartslag die kan optreden bij elk inspanningsniveau.

'Een groot deel, maar niet alles, van de langere levensverwachting onder Tourrenners is toe te schrijven aan een beter cardiovasculair systeem,' zegt dokter Larry Creswell, een cardioloog die vaak duuratleten tegenkomt als patiënten. 'Misschien is dat geen verrassing. Maar er zou inderdaad een bepaald risico op hartritmestoornissen kunnen zijn bij mensen die heel veel fietsen. Hoewel zeldzaam, zijn er voorbeelden van professionele renners die een hartstilstand of hartaanval kregen tijdens een training of wedstrijd en dan vooral bij relatief jonge renners. We weten ook dat ervaren duuratleten van alle soorten, dus ook fietsers, een hoger risico lopen op atriale fibrillatie. Hoewel atriale fibrillatie over het algemeen wordt beschouwd als een ‘goedaardige’ ritmestoornis, kan deze aandoening wel gerelateerd worden aan andere belangrijke problemen, zoals een beroerte. Tourrenners zijn een ongelooflijke ‘soort’ en we zouden veel kunnen leren van gedegen onderzoek naar het gezondheid van hun hart gedurende hun gehele leven.'