De uit San Francisco afkomstige fietsster en yoga-instructrice Pat Bailey vind je geregeld al selfie-makend terwijl ze zich op verrassende plaatsen oprolt als een pretzel, vaak met een fiets. Deze in het oog springende poses inspireren een toegewijd en omvangrijk Instagrampubliek – 99 duizend volgers – en hebben Bailey, die met haar wielrenfiets, mountainbike en vrijetijdsfiets langs de Bay Area reist, doen realiseren dat yoga een heleboel overeenkomsten met fietsen heeft. “Wanneer je rustig klimt, die zoete dennengeur inademt en je focust op de omgeving en het simpelweg op je fiets zitten,” zegt ze, “dat is yoga.” Wie wist dat de twee zoveel gemeen hadden? Laat het haar uitleggen.

De meeste mensen denken dat yoga iets zweverigs is. Ze associëren het met op een matje liggen en denken dat het te maken heeft met bepaalde posities achter elkaar of in een vloeiende beweging uitvoeren.

Fietsers zullen verrast zijn als ze erachter komen dat ze yoga beoefenen op hun fiets. Jezelf bewust zijn van je ademhaling en wat je lichaam doet is yoga. Als je een fietser bent, doe je dat dus al.

Ik deed vanochtend geen traditionele yoga op een matje, maar ik deed het op mijn fiets. Op je fiets ben je je ervan bewust dat je controle hebt over alles wat er op dat moment gebeurd. Je focust je op de beweging van je lichaam en bent jezelf bewust van je ademhaling. Het is hetzelfde op een yogamatje.

Zoals in de dynamische bewegingen van yoga zit er een ritme in het fietsen en zodra je dat vind, word je rit erg zen. Dit is denk ik de reden dat we steeds weer op onze fiets stappen. En natuurlijk hebben zowel yoga als fietsen een natuurlijke flow – makkelijke delen en moeilijke delen.

In yoga hebben we een drishti, een punt waar je je blik op focust. Het is vergelijkbaar op een fiets omdat je altijd vooruit kijkt naar het punt waar je naartoe gaat. Je hebt dus een drishti op het pad of de weg die voor je ligt.

Zo’n zeven jaar geleden schafte ik mijn eerste wielrenfiets aan. Mijn eerst tocht was de Paradise Loop in Marin Country van zo’n 40 kilometer, waar ik het gevoel had dat ik in een ansichtkaart reed. Heel snel, zoals dat bij fietsen gaat, begon ik mijn barrières te overwinnen. Die heuvel die enorm leek toen ik begon, werd een stuk makkelijker.

Ik was direct verslaafd. Een vriend stelde voor dat ik een wedstrijd meedeed. Ik dacht dat ik te oud was, maar ik besloot dat ik een wedstrijdseizoen zou draaien voor het bereiken van mijn 40e verjaardag. Ik vond een team en reed dat jaar een stuk of 10 criteriums, waar ik het vrij aardig deed voor een beginner.

Ik merkte dat ik de hele tijd aan het glimlachen was. Ik voelde dat ik leefde. De adrenaline. Het kameraadschap. De snelheid op je fiets. De vaardigheid. En de uitdaging om het de volgende keer beter te doen.

Er zit een klein beetje spiritualiteit in de yoga die ik beoefen. Het betekent dat je je training aan iets of iemand opdraagt. Voor mij is het een levensstijl, een manier van leven. Het is een gereedschapskist, een reeks regels en richtlijnen voor hoe ik mijn leven leidt.

Bijna iedere dag doe ik een beetje meditatie. Soms heel actief, soms wat minder actief, wanneer ik bijvoorbeeld een minuut stilsta om over mijn ademhaling na te denken en in het moment te zijn.

Een bijkomend voordeel van yoga is dat je in vorm blijft, je lichaam er geweldig uitziet, je leniger wordt en je heupen opent. Yoga helpt mij ook naast de fiets om opener en flexibeler te zijn. Maar hetgeen waar ik het meest van houd, is het bovenlichaam waar je aan werkt. Een sterk romp helpt je bij het besturen van je fiets.

Yoga en fietsen sluiten in mijn ogen naadloos op elkaar aan. Het beoefenen van yoga bereidt je lichaam voor om op de fiets te zitten en is ook bijzonder belangrijk voor het herstel en ongedaan maken van alles wat de fiets heeft veroorzaakt. We zitten gebogen, we zijn aan trappen, dus onze heupen staan erg strak, de hamstrings staan strak, de quadriceps staan strak, alles staat strak gespannen. Yoga geef je het vermogen of de reden om dat ongedaan te maken.

Veel yoga is een gemoedstoestand, een euforie. Yogi's geloven in het afsluiten voor alle afleiding van buitenaf en de focus op het binnenste en richten zich op hun ademhaling en lichaam om op een plaats van verlichting te komen. Ik heb het gevoel dat dat hetzelfde werkt op de fiets.

Onmisbare yoga voor fietsers

Hart openers

Ga een voorovergebogen fietshouding tegen en verbeter je ademcapaciteit door je borst en longen te openen. Deze posities versterken ook de rug en vergroten je flexibiliteit.

Brug – Ga op je rug liggen met je knieën gebogen. Zet je voeten zo’n 15 centimeter van je heupen vandaan. Zorg dat je voeten recht vooruit wijzen. Druk je voeten in de grond terwijl je inademt en lift je bekken zo hoog mogelijk als je makkelijk lukt. Breng je handen samen tussen je voeten. Houdt dit 30 tot 60 seconden vast, terwijl je rustig ademt. Kom rustig omlaag naar je startpositie, een wervel tegelijk.

Kameel – Kniel rechtop met je knieën op heupafstand van elkaar. Druk je schenen en de bovenkant van je voeten in de grond. Laat je handen op je onderrug rusten met je vingers naar de vloer gericht. Leun zachtjes achterover. Beginners kunnen deze positie vasthouden. Als dit je makkelijk afgaat, leun verder achterover en leg je handpalmen op je voetzolen. Houd je hoofd in een neutrale positie, of laat hem achterovervallen. Houd ongeveer 30 tot 60 seconden vast. Om los te komen breng je je handen naar de voorkant van je heupen. Adem in, leid met je hart, en kom met je bovenlichaam overeind door je heupen beneden naar de grond te duwen. Je hoofd moet het laatst komen.

Kat-Koe – Begin op handen en knieën, met je knieën recht onder je heupen. Houd je polsen, ellebogen en schouders in één lijn, loodrecht op de vloer. Houd je hoofd in een neutrale positie terwijl je naar beneden kijkt. Maak je rug bol terwijl je uitademt. Laat je hoofd omlaag vallen, maar druk je kin niet tegen je borst (links). Maak je rug hol terwijl je inademt en laat je buik richting de grond zakken. Breng je hoofd omhoog zodat je recht vooruit kunt kijken (rechts). Herhaal dit enkele keren.

Heup openers

Voorkom knie en been pijn door het losmaken van je heupspieren, die vast kunnen gaan zitten na vele keren in het zadel.

Duif – Begin op handen en knieën. Breng je rechterknie naar voren richting je rechter hand, tot een hoek van twee uur. Bren je linkerbeen daarna zo ver als je heupen dat toelaten naar achteren. Houd je heupen vierkant op de grond (in andere woorden, laat ze niet draaien). Als je geen diepe rek in je rechterbil voelt, beweeg je rechtervoet beetje bij beetje naar je linkerhand. Loop met je handen naar voren over je rechterbeen. Als het niet comfortabel is om zo ver uit te strekken, houd de pose met je armen of onderarmen op je mat of de vloer voor je, en laat je heupen naar voren en beneden zakken. Om een volledige bevrijding in de heupen te krijgen, adem en laat je buik los. Blijf in deze positie, ergens tussen 10 ademhalingen en vijf minuten.

Liggende held – Ga op je knieën zitten en leg de bovenkant van je voeten plat tegen de grond. Houd je knieën tegen elkaar en schuif je voeten uit elkaar zodat ze zich beide aan een kant van je heupen bevinden en je er tussenin kunt gaan zitten. Gebruik je handen om de bovenkant van je dijen naar binnen te kantelen (links). Leun achterover op je onderarmen en breng je bovenlichaam naar de grond (rechts). Houd dit tenminste 30 seconde vast.

Liggende vlinder – Ga op je matje liggen met je knieën gebogen en je voeten plat op de grond. Plaats je voetzolen tegen elkaar en laat je knieën naar buiten vallen. Plaats een hand op of in de buurt van je hart en een hand op je buik. Doe je ogen dicht en haal diep adem. Houd dit tenminste 30 seconden vast.