Rick en Sven zijn de Bikkels on Bikes en fietsen naar Vietnam

Toen ze écht zeker wisten dat ze fietsen leuk vonden, besloten Rick Keijzer (23) en Sven Broekhuizen (26) op te stappen voor een tocht naar ‘de andere kant van de wereld’. De Bikkels on Bikes zijn inmiddels bezig met de laatste loodjes van een rit die de twee vrienden uiteindelijk van Zuid-Holland naar Vietnam brengt. Ondertussen zijn ze een hit op Instagram en TikTok. Wij spraken ze uitgebreid voor het eerste nummer van Bicycling van 2025.

Het is een typisch stoere jongensverhaal. Ook bij Rick en Sven vond de geboorte van hun plan in de kroeg plaats. Aan de bar bij een biertje leek het de twee ‘een leuk idee’ om naar Vietnam te fietsen. ‘Een blik op Google Maps leerde ons dat je daar, als je ver weg wilt én over het vasteland gaat, het makkelijkst heen kon.’ Dat was natuurlijk wel betrekkelijk. Want, je moet er de tijd voor hebben. En het materiaal. En vooral: lef!

Het idee mocht dan op een dolle avond geboren zijn, de twee vrienden gingen niet over één nacht ijs. Zo maakten ze korte ‘trainingsritjes’ naar Noorwegen, Oostenrijk, Schotland, Engeland, Frankrijk en Spanje. ‘We hebben die trips in eerste instantie ook gebruikt om te checken of we zo’n tocht als deze eigenlijk wel echt leuk vonden.’ Dat bleek het geval, waarna ze hun plan steeds verder perfectioneerden. ‘Van elke reis hebben we wat geleerd. Zo waren we in zeven dagen naar Oostenrijk gereden, 200 kilometer per dag. Maar dat vonden we teveel van het goede, de afstanden moesten korter. Ook kwamen we erachter dat we geen tijdsdruk wilden voelen, omdat het anders lastig was om ervan te genieten. Op reis door Schotland en Engeland ondervonden we dat we niet de juiste spullen, niet het juiste materiaal hadden om de winter te kunnen overleven. Zo werden we telkens wat wijzer.

We spreken elkaar voor de eerste keer als ze in Calcutta zitten. Die zondag staan nog 80 kilometers op het programma. Maar belangrijker nog dan het wegtrappen daarvan is de zoektocht naar dollars in de stad. ‘Dat moet wel lukken, het is hier zo druk. India is echt ongelooflijk, zoveel mensen. Je bent er werkelijk nooit alleen.’ De dollars zijn nodig om later die dag aan de grens een visum voor Bangladesh te kunnen kopen. ‘Zelf hebben we tot op heden bij geen enkele grensovergang noemenswaardige problemen gekend, maar we horen wel verhalen van anderen dat het niet altijd even soepel gaat.’

Ze zijn inmiddels ervaringsdeskundige, hebben na vertrek uit Zuid-Holland al 20 grenzen gepasseerd; een avontuur op zich. Zoals in het niemandsland tussen Tadzjikistan en Kirgizië, een stuk van 20 kilometer waar letterlijk niemand zich om lijkt te bekommeren. De elektriciteitspalen zijn omgevallen of geknakt en de wegen zitten vol gaten. Het stikt er van de losse stenen.

‘Lekke banden? Natuurlijk, die hebben we geregeld. Weet je, je doet gewoon je best om niet door al te grote hopen glas te rijden. Maar we rijden nu met Schwalbe Marathon Plus-banden en die gaan sowieso niet zo snel lek. En tsja gebeurt het wel, dan moet je even een bandje plakken. Dat is ook niet het einde van de wereld. We hebben geen haast. Dat maakt dat je makkelijker met pech omgaat en ook dat we open kunnen staan voor spontane dingen. Als iemand je uitnodigt iets bij hem thuis te komen eten, kan je daar heel makkelijk ja tegen zeggen. Het geeft je gewoon meer mogelijkheden om de lokale cultuur goed te leren kennen.’

Op 10 maart 2024 vertrokken ze vol goede moed, voor een rit van pakweg 20.000 kilometer. Ze trokken er op voorhand een jaar voor uit. ‘En dat gaan we ook wel redden’, zeggen ze begin december. ‘Maar zou het langer moeten duren, dan kan dat. Dat we er geen einddatum op geplakt hebben, is juist één van die heerlijke vrijheden die we hebben.’

Lees het volledige interview in Bicycling nummer 1 van 2025.