Laurens ten Dam, Niki Terpstra en Reinier Honig gooien de reddingsboei uit naar de Alkmaarse wielerbaan.

Ze speldden tot voor kort een rugnummer op zonder daarbij na te denken, maakten zich amper druk over de organisatie van de wedstrijd die ze reden. Maar tijden veranderen. Laurens ten Dam, Niki Terpstra en Reinier Honig bekijken het wielerleven tegenwoordig van een hele andere kant. Ze zijn opgestaan om de wielerbaan van Alkmaar te redden.

In de week dat de Nederlandse baanrenners nog maar eens schitterden op het WK in Denemarken was er ook op een heel ander niveau goed nieuws voor het baanwielrennen in Nederland. In Sportpaleis Alkmaar werden eindelijk weer eens wedstrijden op niveau gereden. Dat was al een tijdje terug. Sinds de Wieler 3-Daagse van 2019 was het akelig stil op de piste in Alkmaar. En dat moest veranderen, vonden ook Laurens, Niki en Reinier. Sinds 15 oktober 2024 ziet de wereld in de Kop van Noord-Holland er echter weer een stukje mooier uit. Het trio heeft de handschoen opgepakt om de piste in Alkmaar van de ondergang te redden. Want ja, zover dreigde het wel te komen.

Nederland telt in totaal drie overdekte wielerbanen. De belangrijkste, daar hoeven we niet moeilijk over te doen, ligt in Apeldoorn. Het is de modernste, de meest chique, de best op de internationale standaard aangepaste piste. De baan in het Amsterdamse Sloten heeft een hoop historie, maar meet slechts 200 meter. Het is vandaag de dag vooral de plek waar de Nederlandse 3x3-basketballers trainen. Zij hebben het middenterrein van Sloten gehuurd en bereidden zich er voor op hun geslaagde olympische goudjacht. En Alkmaar? In de gemeenteraad werd de afgelopen tijd hardop nagedacht over het afstoten van de baan. Die zou onvoldoende gebruikt worden.

Geen dooie boel

‘Dat is overigens slechts perceptie’, weet Laurens. ‘Voor mensen die hier voorbij komen, lijkt het alsof de deur altijd dicht zit. Maar dat is schijn. Heel wat ploegen huren de baan af om te trainen.’ In de week voorafgaand aan de eerste koppelkoers werd hij zelf ook nog een keer verrast. ‘Kwam ik binnen, bleek dat Edoardo Affini hier een test deed.’ De Visma-Lease A Bike-renner probeerde een nieuw tijdritpak uit. ‘Er zijn hier ook geregeld clinics. En de jeugd traint er elke week. Het is zeker geen dooie boel. Maar, er moest wel wat meer gebeuren, om te laten zien dat deze baan niet mag verdwijnen.’

‘Hoe zeggen ze het ook alweer? Als de nood het hoogst is, is de redding nabij’, lacht klassiekerkoning Niki Terpstra. Met zijn wielervrienden Laurens en Reinier – nota bene een klimmer én een stayer – richtte hij, daartoe aangespoord door coryfeeën uit het verleden als René Kos en Robert Slippens, Stichting Baanpromotie Alkmaar op. Dat was nog wel een dingetje.

Honig: ‘We waren toch niet zo bekend met alle regeltjes enzo. Maar wil je als organisator überhaupt communiceren met de KNWU, moet je eerst bij een notaris een stichting oprichten en wacht je, ook voor de verzekeringen, een hele papierwinkel. Voor je het weet heb je al 2000 euro aan kosten gemaakt. En dan is er nog geen meter gereden hè.’

Met een beetje liefde kan je veel bereiken

Het is niet zomaar dat Laurens, Niki en Reinier erin zijn gesprongen. Het gaat ze aan het hart dat er sprake van is dat de piste waarop zij al van jongs af reden dreigt te verdwijnen. Laurens is penningmeester van de Stichting. En geeft eerlijk toe dat hij van de school is die ‘het geld graag laat vloeien’. Niet dat hij kwistig is met de centen die zijn binnengehaald, maar hij wilde direct dat alles er op en rond de baan gelikt uit zou zien. ‘Het is nu soms nog wat groezelig. Maar met een beetje liefde kan je ook veel bereiken.’

Lees het complete verhaal in Bicycling #5. Koop het nummer los in onze webshop of in de bekende boekhandel. Wil je abonnee worden? Check dan onze welkomstaanbiedingen!