Spatborden op je aerobike - mag dat?!

Deze herfst hebben we (te) vaak te maken met dagen zonder droge uurtjes. Daarom kocht ik een setje spatborden zodat ik iets minder nat zouden worden. Ook als het droog lijkt, word je nog steeds kletsnat van het wegdek wat al anderhalve maand niet meer droog is geweest.

Het setje spatborden kwam binnen en toen begon het dilemma. In de schuur stond ik aan mijn hoofd te krabben. Ik had een aantal opties. Of de gravelbike van de muur pakken en de spatborden monteren, of de spatborden monteren op de aerobike die ernaast hing. Ik had de keuze uit een Kona Rove NRB (gravelbike) of een Canyon Aeroad CF SLX met SRAM RIVAL AXS. Twee compleet verschillende fietsen. De Kona was rijkelijk bezaait met allerlei montagepunten voor rekjes, tassen en spatborden. De Canyon daarentegen heeft diepe platte buizen en geen enkele vorm van montagepunten.

Lees ook: De beste spatborden voor de racefiets.

Het dilemma

De één zou zeggen, hang die aero racefiets lekker weg en rij alleen nog maar op je gravelbike. Een logische keuze als je in een bosrijke omgeving woont en mooie gravelroutes kan rijden. Minder logisch in mijn geval. Ik fiets voornamelijk in het kustgebied tussen Leiden en IJmuiden en daar zijn minder mooie gravelroutes te vinden dan in het midden van het land. Dan toch maar op de racefiets de rondjes maken. Maar is het wel esthetisch verantwoord om de oerdegelijke spatborden te monteren op zo'n puur racepaardje als die Canyon Aeroad..?

De gravelbike was definitief afgevallen, op de weg minder snel en ik ben toch gewoon erg fan van de rijervaring op de Aeroad. Ga ik dan de Aeroad 'bevuilen' met die, in mijn ogen, lompe spatborden? Ja, er zit niks anders op. Het is klaar met de natte kont en rug.

Lees ook: Dit is de vernieuwde Canyon Aeroad - onze eerste indruk.

Het monteren

Tot mijn verbazing was de montage redelijk eenvoudig. De SKS Raceblade Pro spatborden zijn makkelijk te bevestigen aan je racefiets met de rubberen strap. Het frame bood genoeg ruimte om zowel voor, als achter de spatborden te monteren. Veel aerobikes hebben een frame wat zo dicht op de wielen zit (sommige hebben een inkeping in de onderbuis om de luchtstroom zo strak mogelijk langs de fiets te leiden), maar de Aeroad had aan de voorkant gelukkig genoeg ruimte. Met alleen een achterspatbord ben je er nog niet, dan is je natte rug en kont wel opgelost, maar worden je schenen en schoenen nog steeds zeiknat van al het water wat van je voorwiel afspuit.

Kortom, na wat ritjes in de regen mét de spatborden op de Canyon Aeroad verloor ik mijn schaamte jegens de soigneer politie en genoot ik van droge kleding en schone schoenen!

Lees ook: Dit vinden wij de allerfijnste racefiets schoenen - Onze favorieten