Stam en Vollering zich van geen kwaad bewust

De grote favoriet voor de Tour-zege stapte donderdag vlak na afloop van de vijfde etappe in de straten van Albi nietsvermoedend op haar fiets en begon in een hoog beentempo op een rollerbank aan haar cooling-down, zoals ze elke dag doet. Demi Vollering was de tamelijk vlakke etappe goed doorgekomen, eindigde de sprint tussen de andere klassementsrensters als twintigste en was weer een dag dichterbij het beslissende weekend. Zaterdag moet ze toeslaan in de Pyreneeën, in de korte etappe met finish op de Col du Tourmalet. In het soort hobbelige ritten als donderdag kan ze het verschil met Annemiek van Vleuten niet maken.

Tijdstraf voor Demi Vollering

Ze ademde een paar keer hard uit om de spanning uit haar lichaam te laten vloeien, en knikte daarna naar een Belgische cameraploeg ten teken dat ze genoeg lucht had om hen te woord te staan. 'Dag Demi', begon de journalist. 'Weet je dat je 20 seconden tijdstraf hebt gekregen?'

Haar gezicht vertrok. Dit had ze niet zien aankomen. Uit haar ooghoeken zag ze haar ploegleider Danny Stam de teambus in stappen. 'Danny', riep ze. 'Ik heb 20 seconden tijdstraf gekregen. Dat is toch raar?' Stam reageerde niet. Die beende met de pest in zijn lijf naar het jurylid dat dit op zijn geweten had.

Vollering kreeg een cynische glimlach op haar gezicht. 'Ik vind dit heel bijzonder', zei ze, nog altijd malend met haar pedalen. 'Hier kan ik niks aan doen. Ik had een lekke band.' Terwijl ze zocht naar woorden, keek ze recht voor zich uit, dwars door een groepje Nederlandse fans heen die zich daar in een rijtje hadden opgesteld. Ze zuchtte diep. 'Ik werk echt het hele jaar keihard om mijn droom te realiseren. Straks verlies ik hierdoor de Tour. Dat zou nogal een verdrietig verhaal zijn. En ik weet niet eens wat ik fout heb gedaan.'

Ze wist natuurlijk wel om welk moment het ging. Op 63 kilometer van de finish had ze een lekke band gekregen. Ze liet zich uitzakken naar de rechterkant van de weg, kreeg een nieuwe fiets, plakte het overzichtje van de etappe op haar stuur en dook achter ploegleiderswagen nummer één, met Danny Stam achter het stuur. Op een meter van de bumper zette ze de achtervolging op het peloton in, zoals elke renner doet na een mechanisch probleem. De regels van de jury laten bij pech ruimte om tussen de wagens terug te keren. Tenzij er een gevaarlijke situatie ontstaat.

Danny Stam had zo veel haast om zijn kopvrouw terug te brengen, dat hij op een goed moment besloot een colonne van ploegleiderswagens in te halen. Vlak daarvoor reed al een auto, die vol in de remmen moest. Stam kon die wagen alleen passeren met een uitwijkmanoeuvre door de berm. Het scheelde weinig of Vollering was door het achterraam van haar eigen ploegleider gevlogen, al zag ze dat gevaar zelf niet zo, zei ze later. Ze haalde Stam in en keerde daarna op eigen kracht terug naar het peloton.

Vollering had de pech dat een jurylid achterop een motor precies zag wat er gebeurde. Hij ging naast Stam rijden, wees naar hem en maakte met zijn vinger een gebaar dat een boze ouder ook naar een kind maakt. Dit zou hij niet licht opnemen. Dit verhaal kreeg nog een staartje.

'Mijn actie was meer dan geoorloofd'

Aan de finish toonde Stam geen enkel berouw. 'Ik vond mijn actie meer dan geoorloofd', zei hij. 'Bij de mannen gebeurt dit voortdurend en bij de vrouwen zou het niet mogen? Tot zover de gelijkheid.'

Stam probeerde de straf met een officieel protest nog ongedaan te maken, maar daar wilde de jury niets van weten. 'Ik hoop dat de mensen van de jury nog lekker kunnen slapen als de Tour zondag verloren gaat met 5 seconden.'

Vollering was ondertussen in een ijsbadje gaan zitten. Om af te koelen...

Hier lees je over het parcours van Tour de France Femmes 2023 of geniet nog even na van het mooie verhaal van Yara Kastelijn.