Laurens ten Dam vertelt over zijn vierde plek in Unbound Gravel 2023

Unbound Gravel 2023, het officieuze WK gravel. 200 mijl (330 km) aan gravelgeweld dwars door het uitgestrekte Kansas. We spraken met Laurens ten Dam over zijn verhaal na deze heroïsche gravelkoers.

Lees ook: Alles wat je moet weten over Unbound Gravel

'Laurens, ten eerste gefeliciteerd met je 4de plek! Beetje kunnen tukken?'

'Sorry voor de vertraging hoor. Ik heb wel een beetje kunnen tukken, maar we zijn gisteren kneiterhard op stap geweest, dus we zitten nu nog een beetje in de aftermath van het stappen. De mannen zijn nu aan het douchen en ik zit nog even buiten. Stappen was trouwens in Forth Worth, het grootste cowboy stadje van Texas. Denk aan linedancing, cowboyhoeden, de hele mikmak.'

'Klinkt goed! Kan je ons meenemen in hoe de koers is verlopen?'

'Na 16 km kwam de modderstrook en daar was het chaos. Zoveel modder waardoor je wielen vast kwamen te zitten. Zo snel mogelijk geprobeerd om de modder van je fiets te krijgen om weer verder te kunnen. Op een gegeven moment hadden we wel door dat als je links of rechts in de graskant reed, dat je dan kon blijven fietsen. Toen ik die modderstrook af kwam, had ik 2 minuut en 40 seconden achterstand op de eerste groep en lag ik rond plek 30. Toen ben ik gewoon vol gaan rijden en ben ik met een man of 5 teruggereden naar de kopgroep. Toen we aansloten waren we nog met z'n 12en. Het was gekkenhuis. Alle plassen proberen mee te pakken zodat je fiets nog een beetje schoon werd (pro tip trouwens). Hier en daar gingen er al een paar man af met een lekke band en toen we met nog 9 man over waren reed ikzelf lek. Voorband liep al af en in de rotsige afdaling (waar Thijs Zonneveld hard ten val kwam) reed ik mijn wiel stuk op een steen. Overal tubeless sealant. Ik dacht, ah kak dit is wel een erg groot gat. Uiteindelijk het gat van 2cm kunnen pluggen met 3 pluggen, die hielden gelukkig. 2 minuten lag ik achter en moest ik in de achtervolging. Dat heb ik toen gedaan en 60km later sloot ik weer aan. Het beste was er wel af toen. De plek waar ik wilde aanvallen, op 50km van de finish, werd ik gelost op de klimmetjes. Gelukkig was iedereen moe en kon ik weer terugkomen. Daarna hebben we tempo gereden tot de laatste 20km. Daar ben ik begonnen met demarreren, want ik heb chaos nodig, alleen werd dat steeds weer dichtgereden. In de laatste 800m reed Lachlan (Norton, red.) weg en Pete Stetina kreeg het gat niet dicht. Jammer dat hij het gat niet dicht kreeg want ik won voor het eerst van m'n leven een sprint, alleen dit keer voor de 4de plek. Blij dat ik nog 4de werd, en geen 7de.'

'Begon het niet te kriebelen toen je demarreerde in de laatste 20km?'

'Vroeger droomde ik van winnen op Alpe d'Huez en Gert-Jan Theunissen nadoen. Tuurlijk is Unbound een epische koers, ziet er super vet uit op de beelden en er is heel veel media aandacht. Het is redelijk hyped en ik denk dat het, qua media aandacht, bijna belangrijker is om te winnen dan een rit in de Giro d'Italia. Als ik eerlijk ben dan zitten we met 6 ex-World-Tour renners in een kopgroep van 8. Dat die renners ook in Unbound de dienst uitmaken vind ik wel tekenend voor het niveau van de World Tour. En dat betekent dat ik met terugwerkende kracht nog wel trotser ben op die 9de plek in de Tour de France.'

'Neem ons nog 1 keer mee in die laatste kilometer'

'Op het laatste klimmetje werd niet gedemarreerd. In de afdaling deed Lachlan op het fietspad tussen allemaal 100 mijlers een demarrage. Dat is eigenlijk best wel gekkenhuis want in die laatste kilometer haal je misschien nog wel 10 man in die de 100 mijl reden. Ik dacht dat ik goed zat, maar Pete kreeg het niet dicht en Ian Boswell ook niet. Als ik het gat ging dichten dan kon ik niet meer sprinten dus ik bleef zitten. Tot m'n grote verbazing won ik de sprint van mijn groepje. Helaas niet voor de eerste plaats, want ik zat klaar om over Pete heen te knallen.'

'Hoe was het niveau dit jaar?'

'We hebben de files naast elkaar gelegd en qua wattages was ik vorig jaar nog wel beter. Het eerste jaar was ik ook heel goed. Het enige verschil is dat ik met deze wattages het eerste jaar met 2 man overbleef, het tweede met 7 en dit jaar met 9. Het niveau wordt dus in de breedte beter, maar de piek blijft hetzelfde.

'Wat is je volgende doel? Of gaat de druk er even af?'

'De druk gaat er zeker even af. Ik heb niet persé nog een doel dit jaar. Ik heb nog één wedstrijdje staan in Zweden. Gaan we met de kinderen heen, roadtrippen. We hebben nog genoeg te doen met mijn eigen evenementen en de Tour, maar het Ride Fast gedeelte is nu wel even klaar. Dat stond de afgelopen weken op 1, maar nu is het weer tijd voor Live Slow. Mazzel!'

Lees ook: Volg de voorbereidingen van Laurens ten Dam voor Unbound in deze nieuwe docu