Onze favoriete onbekende beklimmingen in Italië voor de racefiets
Ga je op vakantie naar Italië? Check dan deze prachtige beklimmingen!
© Sander Jansen
Hieronder vind je een willekeurige selectie van relatief onbekende beklimmingen in Italië, getipt door één van onze redacteuren of lezers. Heb je ook een goede tip? Stuur dan een email met een korte beschrijving én een aansprekende foto naar redactie@bicycling.nl!
Torri di Fraele, Lombardije (1941 m)
Verblijf je voor je vakantie of fietstrip in de Noord-Italiaanse stad Bormio, dan is de klim naar de Torri di Fraele een heerlijke opwarmer. De klim is niet al te lastig (8,7 kilometer aan 6,7% gemiddeld) en eindigt met een serie van maar liefst 21 haarspeldbochten die elkaar kort opvolgen. Ondertussen krijg je een prachtig uitzicht voorgeschoteld over de vallei. Eenmaal bovenaan fiets je door twee korte tunneltjes, voor je bij de twee ruïnes van kasteeltorens aankomt waar de klim zijn naam aan ontleent. Als je vervolgens nog twee kilometer doorfietst (vlak), dan kom je bij het schitterende Lago di Cancano uit, waar ook een restaurant is voor een fijne versnapering. Aangezien de klim qua asfalt doodlopend is, zal je wel weer terug moeten afdalen over dezelfde weg.
Passo San Marco, Lombardije (1992 m)
De Passo San Marco is een verborgen parel in het Noorden van Italië, vlakbij het Comomeer. Vanuit Morbegno telt de pas een schamele 1762 hoogtemeters over een lengte van ruim 26 kilometer. De klim is nergens echt moeilijk, maar wel op zijn Italiaans onregelmatig. Het begin kenmerkt zich meteen door mooie vergezichten over het Val del Bitto di Albaredo vernoemd naar het gelijknamige dorp. Het is hier stevig klimmen aan 9% over 6 kilometer. Na een glooiend tussenstuk zijn de laatste 6 kilometer en 400 hoogtemeters adembenemend. Hier staat de tijd stil, kijk je kilometers ver en hoor je niks anders dan de bellen van de schapen en af en toe een motorrijder. Bovenop is er niks te vinden, dus reken jezelf niet te rijk met de gedachte aan een lekkere cappuccino op de top. Daarvoor zal je de technische afdaling richting Mezzoldo in moeten duiken.
Passo della Mendola, Trentino (1363 m)
De Passo della Mendola in de regio Trentino (Zuid-Tirol) is een perfecte klim voor beginnende klimmers vanwege de geleidelijke stijgingspercentages (gemiddeld 6 procent). Over een afstand van ruim 14 kilometer overbrug je een dikke 900 hoogtemeters en nergens wordt het écht steil. De top ligt op 1367 meter, waar je een prachtig uitzicht op Bolzano hebt. De Passo della Mendola werd regelmatig beklommen in de Giro d'Italia. Onder meer Gino Bartali en Claudio Chiappucci kwamen hier als eerste boven.
Monte Baldo, Trentino (1622 m)
Het Gardameer is één van de populairste vakantiebestemmingen van Italië en niet in het minst bij fietsers. Het meer zelf ligt op 67 meter boven zeeniveau, terwijl de hoogste toppen rondom het meer tot 2200 meter reiken. Combineer dit met goed geasfalteerde wegen en mooie berghutten (rifugios) die via diezelfde wegen te bereiken zijn en een fietsbestemming is geboren.
De Monte Baldo is op vele manieren te beklimmen. De route naar Rifugio Graziani vanuit Avio is misschien wel de mooiste (en de langste). Het startpunt in Avio ligt op 169 meter en de top bevindt zich niet lager dan 1622 meter. Tijdens de vele hoogtemeters kom je alle soorten landschappen van de omgeving tegen. Van olijfboomgaarden tot naaldbos, van cipressen tot alpenweides. De klim is in het begin redelijk steil (tot 14%) en de vele haarspeldbochten geven een gevoel van desoriëntatie. Eenmaal boven opent het landschap zich doordat de boomgrens gepasseerd wordt en het uitzicht is schitterend. Op 1050 meter hoogte is een splitsing bij een klein stuwmeer. Daar kun je ook linksaf de SP230 nemen. Dan kom je op de top via de andere kant, langs Bocca di Navene, alwaar een uitzicht op het Gardameer op je wacht. Met de gravelbike is vanaf rifugio Graziani doorrijden tot de top van de Monte Altissimo (2079m) ook een optie, maar dan moet je wel een hele dag uittrekken.
Passo delle Erbe, Dolomieten (1991 m)
In het geweld van de Dolomieten en vooral de Sella Ronda wil de Passo delle Erbe nog wel eens een beetje ondersneeuwen. Volledig onterecht, de Passo delle Erbe is een monsterlijke klim. Vanuit St. Martin de Tor ga je de eerste kilometers direct met 10% steil omhoog. Het happen naar adem begint vanaf meter 1. Daarna zijn de stijgingspercentages met 7% vergevingsgezinder. Na 5 kilometer bereik je een korte afdaling van 2 kilometer. Benut deze meters om op adem te komen voor de laatste 5 km, want die zijn killing. Het stijgingspercentage komt in deel 2 van de klim niet onder de 9%! De imposante top zie je al kilometers liggen, maar het gaat traag naar de top. Mentaal een dingetje! Maar het uitzicht op de top is fabuleus. Drink hier een dik verdiende cola en geniet van een lunch op het terras van Ütia de Börz!
Seiseralm, Dolomieten (1841 m)
Je kunt in de bergen natuurlijk kiezen voor de gondel, maar mooier is het om met de fiets naar de top te klimmen. Dat geldt zeker voor de Seiseralm, ook wel bekend als de Alpe di Siusi, die wij beklommen vanuit Seis am Schlern. De klim is pittig, maar prachtig. Over een lengte van bijna 10 kilometer, stijg je maar liefst 874 hoogtemeters. Dan weet je genoeg: het is afzien. Je kronkelt omhoog en onderweg kijk je jaloers naar de gondel waar je af en toe onderdoor fietst. Maar de beloning bovenop is groot. Een prachtig uitzicht staat je te wachten en een heerlijke bak Italiaanse koffie is verkrijgbaar bij één van de restaurantjes in het skidorp Compatsch. En het leuke van die gondel uit het dorp: je familie kan je opwachten op de top!
Val Veny, Aostadal (1965 m)
De doodlopende klim naar de Val Veny vallei is van zichzelf niet bijzonder mooi, maar de setting waarin je de hoogtemeters maakt is fenomenaal. Je fietst langs de voet van de Mont Blanc, met continu het uitzicht op reusachtige bergtoppen en gletsjers. De klim begint vanuit Courmayeur met vier onregelmatige kilometers, waarna drie kilometer vals plat volgt langs een tweetal campings (Camping Hobo is een leuke tussenstop voor een drankje). De resterende vier kilometer zijn pittig en eindigen op wat licht gravel. Pak dit onverharde deel zeker mee, want dan staat je bovenstaand uitzicht te wachten. De totale klim is 10,2 kilometer aan 7 %. Heb je een gravel- of mountainbike? Dan kan je nog verder fietsen naar Refugio Elisabetta.
Ook voor andere Europese landen maakten we een selectie, die vind je hier:
- België
- Duitsland
- Oostenrijk
- Zwitserland
- Slovenië
- Frankrijk
- Spanje
- Verenigd Koninkrijk