Etappe 13 - Nîmes – Carcassonne 220 km
Oog voor historie
© Getty Images - Mlenny
Vrijdag 9 juli
De Tourorganisatie heeft altijd oog voor historie, voor een kijkspel dat ook de niet-sportliefhebber boeit en de kijkcijfers omhoogstuwt. Vandaar dat we vandaag starten bij de Romeinse tempel in Nîmes, onderdeel van het Unesco Werelderfgoed. De finish ligt in de weliswaar minder elegante, maar minstens zo imposante vestingstad Carcassonne. Ook hier waakt Unesco over het behoud ervan. Hoewel de Tour regelmatig in Carcassonne finisht, werd het nog nooit een massasprint. In 1981 was dat logisch: toen werd er een ploegentijdrit gehouden. Die editie van 1981 zat trouwens volgepropt met tijdritten: in de eerste week werden een proloog, een individuele tijdrit en twee (!) ploegentijdritten verreden. Later die Tour volgden nog eens twee tijdritten. Zo bont hoeft de Tourdirectie het anno nu niet te maken, maar een jaarlijkse ploegentijdrit heeft wel onze voorkeur. Zoals in die dagen gewoon was, won TI-Raleigh de collectieve chrono in Carcassonne. Net als eerder die week in Nice. De ploeg-Post was nagenoeg onverslaanbaar in de rit tegen het uurwerk. Johan van der Velde en Ad Wijnands wonnen die Tour namens Raleigh beiden ook twee ritten. Toch was het een tegenvallende ronde voor Post, want Joop Zoetemelk werd, na een matig optreden in de Pyreneeën, slechts vierde in het klassement.
De Etappe
Een klassieke overgangsetappe zullen we maar zeggen. Van de Alpen richting de Pyreneeen moet een stuk - v00r profs vlak, voor ons Nederlanders heuvelachtig - worden overbrugd. Deze keer een kleine 220 kilometer in de streek net boven Montpellier en Béziers langs het Parc Naturel Region Du Haute-Languedoc. Het zal een beetje kastelen en lavendelvelden kijken worden terwijl er in de koers waarschijnlijk een groepje gaat lopen dat net op tijd ingerekend wordt door de sprintersploegen en dan is het knallen geblazen. Hierna is in een rechte lijn de Pyreneeën in!
Terug naar het overzicht.