Wilier Cento10PRO - Wij reden op de fiets van Terpstra

Net als veel andere Italiaanse fietsproducenten heeft óók Wilier haar roots in het rijke Noorden van Italië liggen.

Met meer dan 100 jaar ervaring in de business is er al veel moois uit de fabrieken van Wilier komen rollen en zijn er bakken successen behaald. Een Giro in 1948, de Ronde van Vlaanderen in 1940 en 1950 en Pantani die in 1997 de snelste beklimming ooit op de Alpe d’Huez neerzette. En niet te vergeten, het wereldkampioenschap van Alessandro Ballan in 2008.

In het huidige profcircus maken de mannen van Direct-Énergie gebruik van de Italiaanse raspaardjes waar wij natuurlijk met veel plezier de verrichtingen van 'onze Nikki' volgen in zijn niet te stillen honger naar succes over Vlaamse en Noord-Franse wegen.

Ramato

Terpstra rijdt dit jaar op de Cento10Pro, een - wat ons betreft - geslaagde samensmelting van een aeroracer en een stijve, lekker wendbare knalbak. De achtervork is wat lager bevestigd op de staande buis, de kabels zijn bijna volledig in het frame en het stuur weggewerkt en aan het gewicht is deftig gesleuteld zonder daarbij op stijfheid in te leveren. Sterker nog, volgens de Italianen in kwestie nam de stijfheid juist toe!

Comfort was hier niet het centrale uitgangspunt op de tekentafel maar vooral scherp stuurgedrag, laag gewicht in combinatie met aerodynamische efficiëntie. De vorm van het frame is een tikkie onconventioneel vanwege het hoekige ontwerp. Dit is vooral bedoeld om stijfheid en aerodynamica te kunnen combineren, zelfs in de speciaal ontworpen zadelpen. Het had ergens wel een bepaald Rivellagehalte: beetje vreemd, maar uiteindelijk wel lekker.

Wilier laat je als berijder de keuze voor schijf- of velgremmen en wij reden de versie met velgremmen op basis van de topgroep Shimano Dura-Ace. Er is een breed gamma aan kleuren beschikbaar, waaronder de fameuze koperen huiskleur Ramato. Kost een berg extra, zo’n laklaag. Zelfs € 1.500 om precies te zijn. Maar dan heb je ook een showstopper in je schuur staan, niet te zuinig! Het heeft Wilier drie jaar gekost om deze kleur (die middels een speciaal verchromingsprocedé normaal gesproken alleen op stalen frames kon worden aangebracht) op carbon frames te kunnen aanbrengen.

De Cento10Pro is ook qua design zeker geen frame als alle andere. Zo is er bijvoorbeeld op de schuine buis in het frame een verwisselbare afstelschroef geplaatst waarmee je de kabel van de voorderailleur kunt afstellen. Zeker bij de mechanische set-up met velgremmen een mooi detail. Voor elektrisch schakelen is dat uiteraard niet nodig. Verder waren wij vooral gecharmeerd van de geïntegreerde voorbouw waarbij Wilier het Alabarda-stuur gebruikt. Plat, aero en knalstijf. Daar moesten we zo in het prille voorseizoen wel heel even aan wennen. In de geteste maat M zit je dan overigens wel vast aan een stuurpen van 100 mm met een stuurbreedte van 42 cm. Dit is overigens de standaard, maar mocht je hierin andere wensen hebben, dan zijn er nog vier andere opties ook beschikbaar.

Bommelerwaard bij bloesem?

Andiamo, naar buiten met die bak! De eerste meters op de Cento10Pro onderschrijven vooral wat de ontwerpers in gedachten hadden: een responsief karretje dat graag vooruit wil. Daarbij moeten we eerlijkheidshalve wel aangeven dat het contrast met onze stalen testfiets van de maand ervoor, haast niet groter kon zijn qua rij-ervaring. Desalniettemin leent deze Wilier zich echt beter voor 'koers' dan voor een toerritje door de Bommelerwaard bij volle bloesem. En da’s eigenlijk maar goed ook want als Terpstra overwinningen wil pakken dat kan zijn fiets maar beter direct doen waar zijn benen om vragen.

De Cento10Pro is een van de meest stijve fietsen waar onze tester op gereden heeft, mede door de combinatie met de stijve voorvork en geïntegreerde voorbouw. Opbouwende kritiek hebben we nog wel op de afstelling van het balhoofd via het eigen Wilier-systeem: we hebben deze tijdens het testen drie keer moeten na-stellen. Door de raletief korte stuurpen zaten we behoorlijk compact en eigenlijk beviel ons dat heel erg prima. Lekker in de racehouding en vanwege de drie speciale spacers onder de stuurpen, niet te diep zittend. Wie de balhoofdbuis kort af laat zagen en het bij één spacertje laat krijgt er een ragbak voor van jewelste.

We kregen in elk geval nóg meer bewondering voor de ontbering die Terpstra zal doorstaan bij zijn jacht over de kasseien. Er gaat namelijk geen trap verloren bij een demarrage maar ook de ondergrond trakteert je op een heel direct gevoel. Dat is een aardige manier van zeggen dat de bike niet per se comfortabel is.

Ok,ok, we reden niet met precies dezelfde wielset, want bij Direct Energie rijden ze met Fast Forward en banden van Hutchinson. Maar standaard wordt deze bike voorzien van de Mavic Cosmic Pro Carbon wielen met Mavic Yksion Tubeless banden waar we meer dan dik tevreden over waren. Tubeless rijden met zo'n deftige set is simpelweg genieten.

Wie trouwens andere wielen en banden van 30 millimeter monteert (zoals Niki doet bij Parijs-Roubaix) kan rekenen op een wezenlijk ander gevoel. Veel lucht en maar 4,5 bar is een niet te onderschatten verschil als het gaat om comfort en grip.

De maten

De Centro10Pro ie verkrijgbaar in de maten vanaf XS tot en met XXL waarbij de gewichten ook voor de frames in disc nog net onder de kilo kruipen en de vork zo'n 350 gram weegt bij een gemiddelde maat L. Prijzen voor losse frames beginnen bij € 3.800 met standaard lak, inclusief het speciale Alabarda-stuur.

Wie trouwens niet voor een van de standaardkleuren wil gaan, kan ook kiezen voor het custom-paint programma van Wilier.

En dan sluiten we af met de hamvraag: monteer jij hier een Italiaanse groep op? Of kies je voor Japans of Amerikaans?