Tom Dumoulin rijdt Unbound Gravel
Dat Tom Dumoulin nog altijd fit is en veel plezier haalt uit het sporten, bleek al wel uit zijn opmerkelijke hardloopprestaties in de afgelopen jaren. Hij liep een razendsnelle halve marathon in Amsterdam en Egmond, maar ook op de fiets blijft de Limburger veel plezier beleven. Nu komt daar een deelname aan Unbound Gravel bij.
Giro TCR.jpg

De Limburger laat op zijn social media kanalen regelmatig zien dat hij nog altijd veel fietst en daar heel veel plezier uithaalt. Als ambassadeur van Giant maakt hij ritjes op de racefiets, mountainbike en gravelbike en onlangs liet hij al weten dat hij net een nieuwe Revolt gravelbike van het merk had ontvangen. Die fiets gaat hij nu gebruiken tijdens misschien wel de grootste gravelwedstrijd die er is: Unbound Gravel. In een interview met Cycling Weekly bevestigde Dumoulin dat hij op 31 mei aan de start staat in Kansas. Later deze week doe hij ook mee aan de Sea Otter Classic.
Tijdens Unbound doet Dumoulin niet mee aan de 'reguliere' 200 mijls race, maar aan de wedstrijd van 100 mijl. En hij mikt niet direct op een topnotering, zo geeft hij toe. 'Ik doe mee om het te ervaren. Ik ben absoluut niet van plan om te proberen te winnen.'
Geen zin om hard te trainen
Waar zijn vriend Laurens ten Dam en de rest van de 'Dutch Mafia' de gravelwedstrijden een stuk serieuzer aanpakken, gaat Dumoulin voorlopig niet op hetzelfde spoor. 'Laurens is erg competitief, maar dat is absoluut niet mijn doel. Mijn doel is gewoon genieten van het fietsen, plezier hebben en die boodschap delen met de mensen om me heen en degenen die me volgen'.
'De meeste mensen stappen twee keer per week op de fiets, puur voor de lol, en af en toe doen ze mee aan een evenement en dat vinden ze leuk. En dat is ook helemaal prima. Sterker nog, ik ben nu ook zo iemand. Natuurlijk ben ik niet onfit. Maar ik sta zeker niet met meer dan 10 uur training per week aan de start. Dus ik weet heel goed dat ik niet meedoe om de prijzen. En dat is helemaal prima.'
'Ik heb er absoluut geen zin in om elke dag vijf uur op de fiets te zitten. Dat heb ik al gedaan – het was prachtig, maar nu is het tijd voor andere dingen. Dat gezegd hebbende, ik vind het nog steeds leuk om aan die evenementen deel te nemen, maar ik ga ze niet winnen. En ja, soms is dat moeilijk te accepteren. Maar ik heb gewoon geen zin meer in het harde werk.'