Gravel One Fifty: een uniek evenement in Nederland

Gravelraces, ze zijn niet meer weg te denken van de wielerkalender. Evenementen als Unbound en Traka360 zijn in enkele jaren tijd grote events geworden. In eigen land zie je ook meer en meer deelnemers aan de start staan van de gravelraces. Vaak gaan die races over een kleine ronde die de deelnemers meerdere keren moeten afleggen. Een voorbeeld is Gravelseries Zandvoort, een mooi event. Uniek om rond het circuit van Zandvoort re racen. Het parcours door de duinen maakt het ook een zwaar parcours. De deelnemers fietsen echter wel 3 uur lang hetzelfde rondje van 4-5 km.

2300 gravelliefhebbers op bezoek in Drenthe

Dit weekend stonden we aan de start van Gravel One Fifty in het Drenthse Roden. Deelnemers konden kiezen voor twee afstanden, 80 en 150 km. Meer dan 2300 gravelraces verschenen afgelopen weekend aan de start van een van de populairste gravelwedstrijden van het jaar. Voor velen stond er meer op het spel dan alleen een mooie rit: een felbegeerde kwalificatieplek voor het WK Gravel in Limburg later dit jaar.

Om 10.00 uur werd het startsein gegeven voor de langste afstand van 150 kilometer, waarbij burgemeester Klaas Smid van de gemeente Noordenveld het peloton op weg schoot. Twee uur later was het de beurt aan de deelnemers van de 80 kilometer.

Jordan Habets en Femke Markus winnen Gravel One Fifty

De omstandigheden? Beter kon bijna niet. Dankzij droge dagen vooraf en een zonovergoten parcours lag het gravel er strak en snel bij. Sommige secties vlogen voorbij met een gemiddeld tempo van maar liefst 43 kilometer per uur — alsof de wind in de rug constant ‘go!’ fluisterde. Bij de elite mannen was Jordan Habets de snelste, met Kamiel Notebaert en Thomas Mein als nummers twee en drie. Bij de vrouwen reed Femke Markus naar een overtuigende overwinning, gevolgd door Rosa Klöser en Julia Kopecky.

Uniek evenement en top organisatie

Natuurlijk, er is altijd wel een punt van kritiek te vinden, maar wat was Gravel One Fifty goed georganiseerd. In 2024 werd er door de verschillende groepen nog erg kort op elkaar gestart. Dit jaar zat er meer ruimte tussen de verschillende age-groepen. Het zorgde ervoor dat er slechts op één plek sprake was van een kleine opstopping. De 150 km door het Drenthse landschap vlogen voorbij. Een landschap vol afwisseling, al hadden we daar weinig oog voor. Een race is een race. De route voerde de deelnemers over grindwegen, bospaden, zandwegen en hier en daar een stukje asfalt. Grote shout out naar de organisatie dat ze het voor elkaar hebben gekregen om de de gemeentes achter zich te krijgen. Op iedere kruising stonden stewards. Niet om het autoverkeer door te laten, maar om de deelnemers vrij baan te geven. Drenthe is wieler minded, dat hebben we wel gemerkt! In het centrum van Roden na de finish alleen maar afgematte koppen met de kenmerkende smerige gravelgezichten. Foodtrucks en een grote tent maakten het event helemaal af. Op naar 2026!