Een beetje moe

Na zeven jaar stopt Rapha met de sponsoring van het team van EF education. Zeven jaar van eendenpakjes en felroze outfits, van originele activaties, van de alternatieve kalender en de daarbij behorende films met onder andere Lachan Morton. Echt een vernieuwende manier van sponsoring in de wielersport, vond ik.

Was het dan niet succesvol? 

Nou zeker wel. Doelen op het gebied van sales en naamsbekendheid werden zeker gehaald, maar "we zijn een beetje moe". Aldus de CEO van Rapha. Moe zijn ze van het constant verzinnen van nieuwe activaties en manieren om wielrennen in een ander daglicht te zetten en op die manier een andere cultuur te creëren. Voor de sport en natuurlijk ook voor het merk.

De vraag is natuurlijk: ligt het aan Rapha of aan de wielersport?

Vanuit sponsoring en marketing perspectief was het vernieuwend en verfrissend en voldoet het in alle opzichten aan een succesformule. Maar blijkbaar kost het te veel moeite voor wat het dan uiteindelijk oplevert. Blijkbaar is de consument niet zo enthousiast als de sponsoring en marketing experts. En uiteindelijk is het de klant die bepaalt. Dit wordt niet als reden opgegeven, maar deze puzzel kan iedereen leggen.

De wielerconsument (de gemiddelde mamil) wil gewoon dat de wielrenners rijden op veel te dure fietsen in kleding met daarop veel logo’s waarvan we geen idee hebben waar deze voor staan. Die merken activeren de sponsoring met Vip-tenten en met give-aways met weer die grote logo’s. De relaties zijn tevreden met bier en bitterballen en de merkspecialisten klokken de uurtjes tv voor de merkbekendheid. Eigenlijk zoals het was in de jaren ‘90 met onder andere Rabobank als grote speler. Rabobank is inmiddels weer terug in het wielrennen. Herkenbaar aan het grote logo op de shirts.

Rapha deed een plas en alles bleef precies zoals het was.

Ik word hier echt heel moe van. Waar in andere sporten als hockey en tennis nieuwe initiatieven worden omarmd of ontwikkeld door sponsoren (European Hockey League of Hawk Eye) blijft het wielrennen hopeloos achter. Uiteindelijk heeft het wielrennen nieuwe modellen nodig om op de lange termijn te overleven.

Maar misschien ben jij, lezer van deze column wel het probleem en houd je deze traditionele manier van sponsoring in stand. Heel misschien haalt het lezen van dit stuk de rebel in je naar boven en koop je morgen nog een Rapha-pakketje. 

Ik hoop het. Een vermoeide Pim.