Harry MacFarlane's waanzinnige 4,8 kg Trek Emonda voor de Britse Hill climb kampioenschap

Voor de meeste wielrenners is het idee van een fiets onder de vijf kilo pure fantasie. Voor de Brit Harry MacFarlane werd het werkelijkheid. In aanloop naar het Britse bergklimkampioenschap bouwde hij een Trek Émonda op tot een krankzinnig lichte 4,8 kg – een machine die de grenzen van het mogelijke (en misschien ook het veilige) opzoekt. Cyclingnews dook in de details van zijn creatie.

De weg naar het Britse bergklimkampioenschap

Voor de meeste wielrenners is het idee van een fiets onder de vijf kilo pure fantasie. Voor de Brit Harry MacFarlane werd het werkelijkheid. In aanloop naar het Britse bergklimkampioenschap bouwde hij een Trek Émonda op tot een krankzinnig lichte 4,8 kg – een machine die de grenzen van het mogelijke (en misschien ook het veilige) opzoekt. Cyclingnews dook in de details van zijn creatie, en wij brengen het verhaal in het Nederlands.

Het kampioenschap vindt plaats op Bank Road in Matlock, Derbyshire – een korte maar steile helling van 834 meter met een gemiddeld stijgingspercentage van 11%, en pieken tot 22%. Omdat de Britse klimwedstrijden niet onder de UCI-regels vallen, geldt de gebruikelijke 6,8 kg limiet niet. Dat opent de deur voor extreem lichte, soms bizarre constructies. En MacFarlane maakte daar optimaal gebruik van.

Alles voor een paar gram minder

Zijn Trek Émonda begon als een standaard rim-brake frame, maar alles wat overbodig was, verdween. De lak werd verwijderd om enkele grammen te besparen, en zelfs het logo op de onderbuis werd uitgesneden en vervangen door een dunne laag carbon. “Waarom? Waarom niet,” aldus MacFarlane tegen Cyclingnews.

De cockpit is een eigenbouwproject, samengesteld uit een onbekende stuurpen en een teruggeschuurd Prime-stuur, allemaal met één doel: gewicht besparen. De remmen lijken op de ultralichte Cane Creek ee-modellen, maar blijken AliExpress-imitaties te zijn — een riskante keuze, maar in een klim van minder dan twee minuten telt vooral het gewicht.

Minimalisme tot het extreme

De aandrijving is even minimalistisch: een enkel 38-tands Spreng Reng-kettingblad gecombineerd met een 11-speed cassette (maximaal 30 tanden). De vermogensmeting gebeurt via een enkelzijdige Favero Asioma-pedaal, en de verlichting? Die komt uit de speelgoedwereld. MacFarlane monteerde minuscule lampjes die eigenlijk bedoeld waren voor RC-auto’s – samen wegen ze minder dan één gram.

Het absolute hoogtepunt is het totaalgewicht: 4,8 kg. Met superlichte Brisk-tubulaire wielen en Vittoria Corsa Speed-banden weet hij zijn Émonda tot het uiterste af te slanken. Het resultaat is een fiets die tegelijk bewondering en huiver oproept.

Een ode aan gewichtsfetisjisme

Hoewel de constructie volgens de regels van het evenement legaal is, zou zo’n fiets in het dagelijks gebruik nauwelijks veilig of duurzaam zijn. Maar dat is ook niet het doel. Dit is pure, compromisloze prestatiegerichtheid – een ode aan de obsessie met lichtgewicht.

In de wereld van hillclimb-races draait het niet alleen om wattages of aerodynamica, maar om elk grammetje minder. MacFarlane’s Émonda laat zien hoever sommigen bereid zijn te gaan om die laatste seconden te winnen. Het is niet zomaar een fiets; het is een manifest van gewichtsfetisjisme – en een fascinerend voorbeeld van wat er mogelijk is als je regels, conventies en gezond verstand even loslaat.

(Lees het volledige originele artikel op Cyclingnews.com)