Nacht van Woerden: “Ik voel hier net zoveel spanning als bij een nk of een wk”

De Nacht van Woerden ademt sfeer, modder en strijdlust — precies de ingrediënten waarin Lars van der Haar zich thuis voelt. Ondanks een gekneusde rib en een paar dagen koorts, stond hij er opnieuw met zijn kenmerkende vechtlust.

Lars, hoe is je vorm? 

Van der Haar: "Ik heb kort geleden mijn rib gekneusd en daarna 2 dagen koorts gehad. Dat heeft mij een stukje achteruit geslagen in mijn voorbereiding. Ik voel dat de basis heel goed is. Maar ik realiseer me wel dat ik niet “op punt” sta op dit moment. Toch rijd ik deze wedstrijd; Je kunt kiezen om niet te gaan rijden in wedstrijden en gewoon te gaan trainen. Maar ik kan 15 sprintjes doen in training of 300 in deze wedstrijd. Dus ik denk dat het veel leuker is om gewoon te gaan koersen. En mezelf proberen op die manier in vorm te rijden. Dat zal nu alleen een paar weken langer duren."

De Nacht van Woerden is een van de meest sfeervolle crossen van het seizoen die je vaak hebt gewonnen — wat doet die avondsetting met jou als renner? Verandert het je focus of juist je gevoel voor het publiek?

"Het sociale aspect maakt het voor mij altijd een speciale wedstrijd. Er staan hier zoveel mensen langs de kant die ik ken. Ik voel hier net zoveel spanning als bij een NK of een WK. Gewoon omdat ik zo graag alles wil geven en laten zien voor iedereen die komt kijken. Ik herken de stemmen vaak ook, het enige is dat ik dan niet meer weet waar haha. Verder ligt het rondje mij heel goed, met het korte draaien en keren."

Je staat bekend om je technische stuurvaardigheid. Was er vanavond een moment op het parcours waar je écht het verschil kon maken met techniek?

"Zeker tussen de 2 materiaalposten in was het stuk waar ik verschil goed kon maken. Niet bij de balken want dat is niet echt mijn stuk. Langs de finish met het korte draaien en keren is mijn stuk. Maar bijvoorbeeld Felipe Orts is technischer dan ik, dus moet je ook een andere tactiek durven kiezen door bijvoorbeeld het tempo en daardoor de druk constant heel hoog te houden."

Na al die jaren op topniveau: wat geeft jou nog steeds die drive om in het veld te blijven knokken — zeker op zo’n intens avondparcours?

"Het spelletje is gewoon heel leuk. Crossen an sich is geweldig en heerlijk om te doen. Natuurlijk, voor de overwinning rijden is het allermooist. Maar ik ben ook gelukkig als ik alles uit een race heb gehaald wat erin zat. Cyclocross is vaak een hele eerlijke sport."

Welke aanpassing aan je materiaal of bandenkeuze bleek vanavond cruciaal? En zou je die setup andere rijders aanraden voor nachtelijke crossen?

"Ik heb geen speciale aanpassingen gedaan voor deze cross. Dit zijn modderbanden die er nu op liggen. Het was echt te glad en een paar stukken met diepe sporen dus dan zijn die de beste keuze. De grootste aanpassing vandaag eigenlijk de indeling van zo’n dag zelf omdat je laat start. Van een hele dag niksen val je helemaal stil dus heb ik vanochtend toch gewoon gefietst anderhalf a 2 uur."

Was je nog extra gebrand door de pech in de superprestige ruddervoorde afgelopen zondag?

"Ik ben altijd gebrand om te winnen. Er reed iemand in mijn achterderailleur en die was daardoor kapot. Ik kon nog wel een beetje schakelen, maar elke keer als ik ging staan, ging de ketting springen, dus dan verlies je gewoon heel veel tijd, en dan moet je ook nog wisselen. Dan zit je op plek 30 en op zo'n snel parcours, op zulke snelle wedstrijden is het tegenwoordig gewoon afgelopen." 

Als je terugkijkt op deze race: wat neem je hieruit mee richting de rest van het seizoen — vertrouwen, leerpunten of gewoon pure voldoening?

"Dat ik wel een stijgende lijn voel. Dus ik hoop binnen 2 a 3 weken dat ik beter voor de dag kom. Die snelle progressie daar ga ik voor. Ik kan niet in de toekomst kijken maar dat is wel de bedoeling."