Lavreysen sprint naar goud op keirin WK Baanwielrennen

Chili kleurt oranje de afgelopen twee dagen. Je knippert even met de ogen en we hebben er weer een wereldkamioen bij. Harrie Lavreysen pakte zijn achttiende wereldtitel! Dit keer op de keirin. Nog maar een dag na de teamsprinttitel sprintte hij opnieuw naar regenbooggoud, met ploeggenoot Jeffrey Hoogland knap op het podium als derde.

Lavreysen zette zijn aanval vroeg in, twee ronden voor het einde, en hield stand met die herkenbare kracht en controle die hem inmiddels tot levende legende maken. “Ik had eigenlijk het doel om vier wereldtitels te pakken dit WK,” gaf hij na afloop toe. “Dat heeft nog nooit iemand gedaan. Nu durf ik dat hardop te zeggen ook.”

Keirinchaos onder controle

De keirin is chaos op snelheid, maar Lavreysen reed hem als een schaakmeester. Startend als tweede, kort terugzakkend naar plek vier, en dan BAM! de turbo open. Hoogland probeerde nog mee te komen, maar zag zijn trainingsmaat met een paar meter voorsprong onbedreigd richting finish razen. Achter hen was het ieder voor zich, maar niemand kwam in de buurt van de wereldkampioen.

Dat Lavreysen zelfs via de herkansingen naar de kwartfinale moest, maakt de prestatie alleen maar indrukwekkender. Eén sprint meer in de benen, nul tekenen van vermoeidheid. Alleen pure macht.

En alsof het script niet mooier kon: Lavreysen had ook nog een aandeel in het uitschakelen van rivaal Matthew Richardson, de Brit die eerder dit jaar zijn wereldrecord op de 200 meter afpakte. “Ik bracht hem wat in de problemen,” zei Lavreysen met een grijns. “Dat vond ik wel mooi.”

Dorenbos schrijft eigen comebackverhaal

Direct na Lavreysens zege was het aan Yanne Dorenbos om Nederland opnieuw te laten juichen. De renster reed een slimme scratchrace, waarin verwarring over het rondebord bijna roet in het eten gooide. Toch hield Dorenbos het hoofd koel en pakte zilver achter de Duitser Moritz Augenstein.

Zijn prestatie krijgt extra glans door zijn herstel: 2,5 maand geleden lag hij nog op de intensive care na een zwaar trainingsongeluk. “Dat ik hier nu sta, met een WK-medaille, betekent alles,” zei hij zichtbaar geëmotioneerd.

Van de Wouw overtuigt – Van Belle baalt

Zijn het alleen de Nederlandse mannen die presteren in Chili? Nee, ook bij de vrouwen liet Hetty van de Wouw van zich horen. In de kwartfinale van het sprinttoernooi rekende ze in twee ritten af met olympisch kampioene Elesse Andrews. “Ik had de controle. Dat geeft vertrouwen voor morgen,” zei ze nuchter, maar met een glimlach die alles zei.

Lisa van Belle had een mindere dag in de afvalkoers en strandde al vroeg. “Echt balen, want de benen zijn goed,” reageerde ze teleurgesteld.