Was die vieze wielerkleding!

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op Bicycling.com en is geschreven door senior testredacteur Matt Philips.

We hebben allemaal van die gewoontes en kleine routines die "vast" in ons leven zitten en die we min of meer automatisch uitvoeren, zonder al teveel nadenken. Ik had er een paar die met fietsen te maken hadden en die ik al jaren volgde. Uiteindelijk besefte ik hoe vies een van die gewoontes eigenlijk was. Dat besef kwam niet op een zachtzinnige manier...

Mijn zweterige helm en hartslagband

Om de een of andere reden legde ik na een rit mijn helm en hartslagband terug op de plank waar ik ze had opgeborgen en liep weg. Rit na rit was het hetzelfde: na de rit was ik klaar, deed ik ze af en legde ze op de plank. Ik heb ze nooit gewassen. Uiteindelijk zouden ze slijten, verouderen of kapotgaan, dus ik heb niet tientallen jaren dezelfde helm en hartslagband gebruikt. Maar toch. Bah. En dubbel bah, want ik zweet veel.

Pepperspray in mijn ogen

Het aha-moment kwam op een warme dag, toen het zweet van het voorhoofdkussen van mijn helm in mijn ogen stroomde. Het voelde als pepperspray...Terwijl ik probeerde de smurrie uit mijn ogen te vegen en te spoelen, vroeg ik me af wat er aan de hand was. Ik smeer geen zonnebrandcrème boven mijn wenkbrauwen, dus dat was het niet. Toen drong het tot me door: ik had al een tijdje in deze helm gezweet en ik had de vulling of de bandjes nooit gewassen.

Er zat waarschijnlijk genoeg zout en wie weet wat nog meer, geconcentreerd in de vulling en bandjes van vele zweterige ritten, om mijn helm tot een bizar vervuild moeras te maken.

Hoe vaak was jij je hartslagband en helm?

Toen ik me realiseerde dat ik de pads en bandjes van mijn helm nooit was, begon ik na te denken over wat ik misschien nog meer negeerde. Toen drong het tot me door: de hartslagband. Ik bracht mijn hartslagmeter naar mijn neus en snoof. Walgelijk.

Ik weet niet hoe vaak fietsers hun helmen en hartslagbanden wassen. Ik hoor mensen er niet over praten en ik denk niet dat ik het ooit iemand heb zien doen. Het is een makkelijke gewoonte om aan te leren. Als ik mijn fiets na een rit was, neem ik even de tijd om de helmbandjes, de vulling en de hartslagband af te spoelen met een tuinslang.

Als er geen tuinslang is, spoel ik ze af in de gootsteen. Op reis neem ik ze mee onder de douche en spoel ik ze daar af. Een koel bergstroompje werkt ook.Ik gooi de helmpads en de hartslagband ook in een waszakje en was ze regelmatig samen met mijn fietskleding. En ik probeer de bandjes regelmatig schoon te maken met een milde afwasmiddel (zoals Dawn) en warm water.

Wees geen viezerik

Nu ben ik een schonere, lekkerder ruikende fietser en heb ik sindsdien geen last meer gehad van een stortvloed aan bio-afval dat in mijn ogen stroomde en me verblindde. Wees geen vieze, rare snuiter zoals ik. Was je helm en hartslagband, en doe dat vaak.