Martijn Sargentini, de schrijver van het boek 'Koersen over kasseien en kiezels', vindt de Munnikenweg een van de mooiste kasseistroken van Nederland.

Én hij zegt ook dat er in Nederland geen enkele kasseistrook een monumentale status heeft, dit in tegenstelling tot Frankrijk en België waar vele beroemde kasseistroken terecht behoren tot het lokale en nationale erfgoed. Maar daar komt nu verandering in!

Munnikenweg een monument

De lokale partij BAS (Belangen Alkmaarse Samenleving), vertegenwoordigt door raadslid Willem Peters, vond een monumentale status wel op zijn plaats en heeft daarvoor een motie ingediend die unaniem werd aangenomen.

Peters: 'BAS heeft bij de gemeente Alkmaar geïnformeerd naar de status van de Munnikenweg. En inderdaad: monumentenstatus. Terwijl zich hier veel geschiedenis heeft afgespeeld. De West-Friezen zijn er in de 13de eeuw genadeloos in de pan gehakt en in de 16de eeuw probeerden de Spanjaarden via deze weg Alkmaar in te nemen.'

In onze tijd was en is deze weg een verbinding tussen Oudorp en Alkmaar en bovendien een fameuze kasseistrook voor wielrenners die pijn willen lijden, die willen afzien en die hun materiaal willen testen. Deze weg is dan ook goed bekend bij een aantal (voormalig) toprenners. Bijvoorbeeld bij de inmiddels overleden oud-wereldkampioen Gerrie Knetemann, die in de jaren negentig besloot dat de strook van ruim een kilometer moest worden opgenomen in de Ronde van Noord-Holland. Ook Stefan Rooks, de bolletjeskoning uit Warmenhuizen, was het daar volstrekt mee eens. Hij zei ooit: 'als je daar als wielrenner op de kant zit dan is de weg een kleine hel'.

Eerste kasseienmonument van Nederland

Volgens de locale politicus en wielerliefhebber Peters is het dus volstrekt logisch: 'Deze weg verdient een monumentenstatus.'

Het is het eerste kasseimonument in Nederland. En een monument dat ook nog eens in de achtertuin ligt van Laurens ten Dam.

De exacte locatie van deze benenbreker vind je hier. Er is bijna altijd de mogelijkheid om op de klinkertjes naast de strook te rijden, maar dat gaat wel ten koste van de beleving natuurlijk. Verwacht geen Carefour de l'Arbre, maar wie deze dikke kilometer volle bak gaat, kan aan het eind van de strook zijn longen, bovenbenen en keel van het wegdek schrapen. Echt.